درانتظار
درانتظارآمدنت
چشم به ناممکن ترین احتمال حضورت دوخته ام
بیای.......
تا باردیگر
به معجزه ایمان بیاورم
عاشقم.....
ﺍﻫﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﯼ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﮐـﻨﺎﺭﯼ ،
ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﺵ ﭘﺎﯼ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦِ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻧﻬﺎﺩﯼ ،
ﺗﻮ ﮐﺠــــــــــــــــــــــــــــﺍ ؟
ﮐﻮﭼﻪ ﮐﺠـــــــــــــــــــــــﺎ ؟
ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﺑﺎﺯ ﮐﺠــــــــــــﺎ ؟
ﻣﻦ ﮐﺠــــــــــــــــــــــــــﺎ ؟
ﻋﺸﻖ ﮐﺠــــــــــــــــــــــﺎ ؟
ﻃﺎﻗﺖِ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺠــــــــــــــﺎ ؟
ﺗﻮ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭ ﻧﮕﺎﻫــــــﯽ ،
ﻣﻦِ ﺩﻟﺪﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻫــــــــــﯽ ،
ﺑﻨﺸﺴﺘﯿﻢ
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻭ
ﻣﻦِ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﭼﺎﻫـــــــــﯽ ......
ﮔُﻨــــــــــــﻩ ﺍﺯ ﮐﯿﺴﺖ ؟
ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﺑــــــــــــــﺍﺯ ؟
ﺍﺯ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺁﻏـــــــــــــﺍﺯ ؟
ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﺸﻢِ ﮔﻨﻪ ﮐــــــــــــﺎﺭ ؟
ﺍﺯ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺩﯾـــــــــــﺪﺍﺭ ؟
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮔُﻨﻪِ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﻭ ﭼﺸﻤﺖ ،
ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺑﮕﯿﺮﻡ
ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺏ ،
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻨﮓ ﺩﺭ ﺁﻏـــــــــــــــــــــﻮﺵ ﺑﮕﯿﺮﻡ